گفت وگو با سيد علي جابري نوازنده تنبور
در حاشيه
|
 |
* ابتدا ضمن معرفي خود به چگونگي علاقه منديتان به ساز و تنبور و سه تار را بگوئيد؟
- با توجه به وجود پدربزرگم كه از بزرگان و پيران طريقت بوده، زمزمه ها و مطالب عرفاني از همان اوان كودكي در وجودم ريشه كرده، در سن ۷ سالگي با وجود آهنگ روح افزاي تنبور، به تشويق پدر و عمويم خدمت استاد گل نظر عزيزي رسيدم، بعداز ايشان افتخار شاگردي اساتيد محترم مرحوم استاد سيد امرالله شاه ابراهيمي و درويش اميرحياتي كه صاحب سبكهاي مختلف در تنبور بودند نصيبم گرديد. بعداز مدتي براي يادگيري موسيقي ايراني ساز سه تار را خدمت استاد ابراهيم سپهري و استاد مسلم موسيقي آقاي حسين عليزاده فرا گرفتم و از آن جنابان بهره مند شدم.
* در چند سال اخير كمتر كار صحنه اي و استوديوئي از شما شاهد بوديم، علت چه بوده؟
- حال كه هنر موسيقي اين سرزمين از يك سوي آفاتي از گذر ايام در قرن اخير بر دامنش نشسته و به دليل سوء مديريت و عدم شناخت بعضي مسئولين هنري در زمينه موسيقي عرفاني بعضي ها با استفاده از اشعار عارفان بزرگ و سازهاي مقدس عرفاني لقب گروه موسيقي عرفاني را به يدك كشيده و اداي اين موسيقي را درآورده اند، به قول استاد عزيز آقاي شهرام ناظري كه از پيشكسوتان اين جرگه از عشق هستند (موسيقي عرفاني يعني طرز تفكر و فرهنگ يك هنرمند)- با توجه به اينكه موسيقي عرفاني ما محدود مطلق را به نامحدود مطلق تبديل مي كند بايد از خود بپرسند براي چه مي نوازند و انگيزه شان چيست؟
يك اجراي پوچ و بي تأثير يا اجرايي پربار كه جامعه از شنيدن آن سيراب و احساس دروني آنها را رفته رفته به اوج رسانده و به دلايلي مختلف كه از گفتن آنها عاجز هستم صلاح را بر آن ديدم كه در زمينه كنسرتهاي خارجي و تحقيق در موسيقي عرفاني كشورم و ملل دنيا فعاليت داشته باشم، كه احساس رضايت بيشتري دارم.
* با توجه به اينكه شما علاقه مند هنر معاصر هستيد، در كاست همدلي شاهد حال و هوايي جديد از تنبور بوديم؟ چه هدفي داشتيد و چرا بدون كلام؟
- من هنرمند امروز هستم و با بهره گيري از اساتيد امروز. هنرمند خوب كسي است كه به كل موسيقي فكر كند و حد و مرزي براي آن نشناسد. تأثيرات موسيقي عرفاني بالاخص تنبور به حدي است كه حتي اگر بدون كلام هم باشد به ما حالات مراقبه را انعكاس خواهد داد.
* يك پرسش اساسي كه در ساختار تنبور هميشه مطرح است، بعضي ها اين ساز را متهم به محدود و ناقص بودن از نظر اصوات موسيقي مي دانند. بعضي ها هم در كارهاي اركستري از آن استفاده مي كنند نظر شما چيست؟
- موسيقي تنبور در عصر حاضر با وجود اساتيد بزرگ و گرانمايه اي كه هر يك در بسط و گسترش اين موسيقي كاري بس عظيم كرده اند، در سراشيبي تحقير و انزوا افتاده است. البته نه از جهت استفاده موسيقي بلكه از جهت پيشرفت تكنولوژي و وسايل ارتباط جمعي. افرادي كه به اصل اين موسيقي آشنايي نداشته و به هر دليل با شنيدن اين موسيقي آن را به محدوديت و ساز تنبور را به ناقص بودن متهم كرده اند. البته اگر بخواهيم اين ساز را براي استفاده اجراي موسيقي ايراني(رديف) يا كلاسيك بكار ببريم. مسلماً نمي توان اين ساز را كامل دانست به دليل فواصل ربع پرده و وجود تنها ۱۴ دستان و ۳سيم. اما از تمام اينها گذشته از سازي صحبت مي كنيم كه با آن باستاني ترين وعرفاني ترين نواها را مي نوازند. البته به نظر من تمام اين اتهامات از سوي اشخاصي مي باشد كه خودشان نتوانسته اند به ذات و اصل هيچ موسيقي پي ببرند و الا افرادي كه توانسته اند در اين زمينه موفق باشند هيچ گاه چنين نظري را ابراز نكرده اند مانند درويش خان- روح الله خالقي- موريس ژار- ژان دورينگ- يهودي منوهين و...
*از كارهاي آينده خود بگوييد؟
- در حال حاضر مشغول به اتمام رساندن كاست تنهايي كه تركيبي از همنوازي تنبور و اركستر بزرگ مي باشد هستم و در روزهاي آينده دو جلد آموزش مقدماتي و پيشرفته تنبور كه حاصل چند سال تجربه و جمع آوري مي باشد به بازار عرضه مي گردد كه اميدوارم اگر قابل باشم توانسته باشم در زمينه اين ساز روحاني قدمي برداشته باشم.
منبع:
http://farnami.blogfa.com
| ارسال نظر »